Do czego używa się Planning Pokera?
Z reguły przed przystąpieniem do jakiejkolwiek większej pracy zadajesz sobie pytanie “Ile czasu to zajmie?”, lub inaczej mówiąc “Jak duże jest to zadanie?”. I każdy kto zmierzył się z tymi pytaniami wie, jak trudno jest na nie odpowiedzieć. Precyzyjne oszacowanie wymaga wzięcia pod uwagę olbrzymiej ilości czynników, a i tak najczęściej coś pominiesz. Dlatego, zamiast obliczać dokładną ilość godzin jaką zajmie praca, Planning Poker pomaga estymować złożoność zadań. Niezależnie od tego czy używasz Historyjek Użytkownika (User Stories), wymagań funkcyjnych czy listy zadań Planning Poker jest równie skuteczny. Miarą wielkości używaną podczas estymat są Story Points.
Jak przygotować się do sesji Planning Pokera?
W szacowaniu bierze udział cały zespół, który będzie wykonywał pracę. Ponieważ każda z tych osób ma różną wiedzę i perspektywę, to ich uczestnictwo pozwoli Wam lepiej oszacować zadania. Niezbędna jest też obecność przedstawiciela biznesu, którego rolą jest wytłumaczyć szczegóły funkcji. W Zespołach Scrumowych często tę wiedzę posiada Product Owner, ale w zależności od typu zadania może być to również analityk biznesowy, klient czy osoba techniczna. Warto też zaprosić facylitatora, na przykład w postaci Scrum Mastera.
Długość sesji będzie zależała od ilości elementów do oszacowania, jednak jeżeli przekracza pół dnia, to warto rozważyć rozbicie jej na kilka spotkań.
Każdy członek zespołu otrzymuje zestaw kart z liczbami 0, ½, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 20, 40, 100. Będą one służyły do określenia rozmiaru estymowanego elementu. Często talie uzupełnia się jeszcze o dwie karty – z kawą („czas na przerwę”) oraz ze znakiem zapytania („nie mam zielonego pojęcia, potrzebuję więcej informacji”).
Jak estymować przy użyciu Planning Pokera?
W trakcie spotkania:
- Moderator (zwykle Product Owner) czyta opis zadania i odpowiada na pytania. Postarajcie się nie przedłużać dyskusji w nieskończoność. Skutecznie działa ustawienie limitu czasowego.
- Na sygnał wszyscy jednocześnie wyciągają kartę z wartością mówiącą na ile Story Points ich zdaniem wyceniają to zadanie.
- Jeżeli estymaty się nie różnią, to prawdopodobnie dobrze rozumiecie zadanie i macie wspólnie ustaloną wartość Story Points dla niego.
- Różnice między dwiema kolejnymi wartościami w ciągu stanowią błąd statystyczny. Dlatego jeżeli estymaty różnią się nieznacznie to zespół może przedyskutować wybór lub przyjąć własną regułę (np. większości głosów).
- Jeżeli estymaty znacznie się różnią to osoby, które pokazały najniższą i najwyższą liczbę opowiadają, dlaczego zaproponowali taką estymatę. Nie chodzi tu o bronienie swojego zdania tylko o odkrycie założeń, z których rozbieżności wynikają. Następnie głosowanie jest powtarzane. Zwykle po dwóch, trzech głosowaniach udaje się dojść do porozumienia i można przejść do estymowania kolejnego zadania. Dlatego jeżeli po kilku rundach dalej utrzymuje się rozbieżność to najprawdopodobniej w zadaniu jest zbyt dużo niewiadomych i wymaga ono lepszego zrozumienia przez zespół. W przeciwnym przypadku, wzięcie go do Sprintu będzie się wiązało z dodatkowym ryzykiem.
Co brać pod uwagę podczas estymowania?
Na to jak skomplikowane jest zadanie ma wpływ wiele czynników. Każdy z nich powinien być brany pod uwagę w czasie rozmów o estymatach. To jest przykładowa lista pytań, którą musisz dostosować do swojego kontekstu.
- W jakich obszarach produktu będą niezbędne zmiany?
- Jaki jest poziom znajomości technologii i elementów, które będą zmieniane?
- Czy w tych obszarach występuje dług technologiczny?
- Jakiego rodzaju testy będą niezbędne?
- Czyja ekspertyza jest kluczowa?
Jakie informacje są niezbędne, żeby zacząć pracę? - Jakie są potencjalne ryzyka?
- Czy pracowaliśmy już nad podobnym zagadnieniem?
- Co jeszcze jest potrzebne, aby dostarczyć funkcjonalność użytkownikowi (np specyficzna dokumentacja lub procedury wdrożeniowe)?
Jak zacząć estymować?
Planning Poker wykorzystuje technikę porównywania. Jednak, żeby porównywać, to trzeba mieć z czym. Dlatego gdy nie mamy jeszcze żadnych elementów, z którymi moglibyśmy porównać zadanie, o którym rozmawiamy można wybrać jedno z dwóch podejść: znaleźć proste zadanie i uznać je za punkt odniesienia dla 1 Story Point, lub średnio skomplikowane zadanie uznać za na przykład 5 Story Points. Resztę elementów szacuje się relatywnie względem już wyestymowanych. Gdy mamy już określone wartości dla kilku zadań, szacowanie staje się prostsze i zajmuje mniej czasu.
Dobrą praktyką zespołów jest tworzenie tablicy zadań referencyjnych. Jest to posortowana lista kilku przykładowych elementów każdego rozmiaru, która używana jest jako punkt odniesienia podczas dyskusji. Dzięki temu unikniecie sytuacji, w której 1 Story Points będzie powoli rósł wraz z nabywaniem doświadczenia przez zespół.
Jakie są zalety Planning Pokera?
Planning Poker ma sporo zalet:
- Brak stronniczości – ponieważ wszyscy uczestnicy pokazują swoje karty jednocześnie, nie mogą sugerować się opinią innej osoby. Dzięki temu nie powielą ewentualnych błędnych założeń. Nie ma też głosów ważniejszych i mniej ważnych.
- Analogia – wymagania są szacowane relatywnie w stosunku do pozostałych. Ułatwia to określenie ich wielkości („ta Historyjka jest większa od tej 5-tki, i mniejsza od 13-tki. Zróbmy ją 8-mką”)
- Szybkość – dwadzieścia elementów można bez problemu oszacować w mniej niż godzinę.
- Dane “z pierwszej ręki” – szacowanie jest dokonywane przez ludzi, którzy będą wykonywać pracę i najlepiej rozumieją złożoność problemu.
- Zaangażowanie – jeżeli mam podać wartość i potem ją poprzeć argumentami, staram się dobrze zrozumieć zadanie.
- Wykorzystanie wiedzy całego zespołu – dzięki omówieniu wymagań, wszyscy członkowie zespołu znają zakres pracy w projekcie i są w stanie zauważyć ewentualne braki lub błędy w proponowanym podejściu („a co się stanie gdy…?”) i zasugerować alternatywne rozwiązanie.
Na końcu, a może przede wszystkim Planning Poker stanowi rozrywkę, pewną odskocznię od tradycyjnych, formalnych spotkań. Należy jednak pamiętać, że celem sesji estymacyjnej jest przede wszystkim zrozumienie zakresu prac, a nie dostarczenie „jakiś liczb” Product Ownerowi.
Skąd wziąć karty do Planning Pokera?
Z tym nie powinno być kłopotu. Możliwości jest wiele:
Najprościej – zrobić. Karteczki z wypisanymi liczbami wystarczą.
Możesz też kupić zestaw kart do brydża i pisakiem odpowiednio poprawić wartości.
Fani Androida mogą znaleźć odpowiednią aplikację.
Zespoły rozproszone mogą korzystać z wideo-konferencji lub webowej wersji poker, którą można znaleźć na https://planningpoker.com
Karty Planning Poker
Jeszcze krótko o historii Planning Pokera
Metoda ta została po raz pierwszy opisana w 2002 roku w krótkim artykule autorstwa James’a Grenning’a. Następnie została dokładniej omówiona Przez Mike’a Cohn’a w książce „Agile Estimating and Planning”. Firma Mike’a, Mountain Goat Software jest właścicielem znaku towarowego Planning Poker, oraz posiada patent na sekwencje wartości.
Z uwagi na swoją popularność w Zespołach Scrumowych Planning Poker często jest też nazywany Scrum Poker.
